تروریسم و خرابکاری در قوانین کیفری ایران

در مورد عناوین کلی مجرمانه "تروریسم" و "خرابکاری" مقنن بنحوی عمل نموده است که این عناوین مجرمانه بنحوی "مبهم" و "جامد" بیان و تعریف شده اند بگونه ای که اولا": برای غیر متخصصان و عوام بهیچ عنوان قابل بهره برداری با کاملترین درجه فهم و برداشت ، نیست و ثانیا" : برای متخصصان و حقوقدانان نیز بنوعی "کلی" و "پراکنده" آورده شده و "مبهم بودن" آن به میزانی است که آنان را دچار مشکل در برداشت و تفسیر می نماید و این مسئله ممکن است امری بدیهی و روشن را که از جمله "اغراض " . مقنن بوده است تحت الشعاع قرار داده و آنرا کنار زند. همانطور که از مطالعه و بررسی این رساله بر می آید عناوین "تروریسم" و "خرابکاری" عناوینی جزئی نیستند. تروریسم در واقع یک جرم نیست . خرابکاری در حقیقت یک جرم نیست ، بلکه هر کدام از این دو عنوان کلی ذکر شده "مجموعه ای از جرایم" است و در برگیرنده مصادیق متعددی است که باز آن مصادیق مختلفه ممکن است در نوع خود اقسام دیگری باشد، کما اینکه در برخی از مصادیق "تروریسم" و "خرابکاری" وجود قیود و شروط و اوضاع و احوال و شرایط، علت تفاوت برخی از مصادیق با یکدیگر شده اند که این وضعیت طبیعتا" آنها را به تقسیم بندیهای خاصی سوق می دهد و تفکیک را در برخی موارد می طلبد. اینکه "تروریسم" و "خرابکاری " دو عنوان جزئی مجرمانه تلقی نمیشوند، از طرفی وسعت دید بیننده را آنقدر توسعه می دهد که در صورت مطالعه دقیق و عمیق قوانین کیفری ایران براحتی میتواند وجود "مجموعه ای از جرایم مربوط به عنوان تروریسم" و "مجموعه ای از جرایم مربوط به عنوان خرابکاری" را درک نماید و استنباط نماید لکن این کلی بودن در صورتیکه اندک مسامحه ای از سوی محقق صورت پذیرد، او را مبتلای به خطا می نماید و به بیراهه می کشاند و در این مسیر ممکن است عنوان مجرمانه ای که در واقع آنرا نمی توان داخل در مصادیق و عناوین جزئی مربوط به تروریسم تلقی نمود، به عنوان یکی از این مصادیق معرفی کرد. این مشکل در مورد جرم کلی " خرابکاری" نیز وجود دارد و دقیقا" ممکن است ، خطا بنحوی آشکار باشد که خواننده در اولین مرحله بتواند مدعی شود که بعنوان مثال فلان عنوان جزئی در مورد خرابکاری را نمی توان از مصادیق واقعی این جرم دانست .